My poetry part 2

Mleczny kolor marzeń sennych
czarna perła braku serca
w głowie pełnia uczuć niemych
bo mój umysł to morderca.

Poświata szczęścia ukryta w powolnym kroku
smutek schowany w ulubionych butach
szal tajemniczości dodaje uroku
kropla złotych myśli na deszczowych słotach.

Miłości nuta w małym notatniku
i uśmiech przez łez ścianę jest jak sztabka złota
dotyk znanej dłoni dostarcza dreszczyku
czasem przyda się do życia i kałuża błota.

_____________

Ojej, chyba napisałam dzisiaj cztery wiersze w ciągu godziny, dwóch? Wena!

_____________

Zamknięta w rysach człowieczego ciała,
miłość do życia się cicho ustała.
Lecz gdzie jej szukać?
W oczach, co światłem swym noc rozjaśniają.
W ustach, co magiczne słowa wypowiadają.
W uśmiechu dającym znak o szczęściu serca,
choć często pozornym, szukaj czy gdzieś jest łza...
Bo w tej miłości - miłości do życia,
wiele upadków i wzlotów Cię czeka.
Czy warto? - możesz zapytać,
lecz nikt nie będzie Ci wprost odpowiadać.
Sens swego istnienia musisz znaleźć sam
ja dzisiaj Tobie tylko jedną radę dam:
choć będzie trudno nigdy się nie poddaj,
część swojego szczęścia bliźniemu oddaj!

_____________


Zastanawialiście się kiedyś jakie znaczenie ma w obecnych czasach poezja? Ja tak i z przykrością stwierdzam, że posiada ona coraz mniejsze grono odbiorców. Może warto jednak zagłębić się w piękno wierszy? Może warto odnaleźć w sobie tę wrażliwość, którą one ze sobą niosą? Może warto wgryźć się w duszę piszącego, poczuć to co on? Według mnie zdecydowanie warto. Od bardzo dawna interesuję się poezją i uwielbiam pisać wiersze. Możecie zapytać co w tym widzę takiego wspaniałego. Cóż, tego nie da się opisać. Po prostu w ten sposób pokazuję swoje uczucia i nadaję im jakąś formę. Nie zawsze mi to wychodzi dobrze, ale uczę się. Mam nadzieję, że spodoba Wam się moja twórczość i styl pisania. Chciałabym, żeby moje wiersze ukazały się kiedyś w tomiku. Takie małe marzenie. Może jest realne? Chyba powinnam się o to kiedyś postarać. Co myślicie? Chciałabym się rozwijać w tym kierunku, chciałabym pisać świetne wiersze i być za nie doceniana. Już kilka razy słyszałam, że świetnie piszę i dziękuję za każde dobre słowo na temat mojej twórczości, to dla mnie naprawdę wiele. Póki co opinie o wierszach otrzymywałam od osób znajomych, które raczej chciały być miłe niż szczere, ale jednak za każdym razem czułam się jakbym coś w życiu potrafiła zrobić dobrze. Z czasem będę pisała coraz lepiej, chcę doskonalić swoje "dzieła" i iść z podniesioną głową ku sukcesowi. Uda mi się dojść do celu?
Miłego wieczoru!