W blasku słońca, w chmurze cieni,
Twoje lico się słodko rumieni,
uśmiech rozbraja od środka
oczy masz małego kotka.
Jesteś dla mnie ideałem,
chciałabym Cię mieć na stałe,
Lecz wspomnienia pochowałeś
o nas do grobowej skrzynki.
Na nic łkanie i pragnienia moje
z każdym dniem bardziej się boję
utraty Ciebie i Twojego głosu,
co koi moje smutki i od losu ciosy
Cisza...
Koniec, nie ma strzałów
Krzyki gdzieś się zapodziały
Poznikały przygnębienia
Nadszedł już czas odnowienia
Słowem świętym się połączmy
Stare rany gdzieś utopmy
Nie pozwólmy, aby śmierć
dopadła to co między nami jest.
___________________________________
Totalna abstrakcja, chwilowy przypływ weny twórczej.
/Baśka
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz